sł. K. Łojan
muz. R. Pomorski

            Wilijna pastorałka

Spłynąłna ziemię pierwszej gwiazdy promień,
Najcichszej z nocy pora wyjść na przeciw.
Pędzi z nowiną mróz - świąteczny goniec,
By, jak co roku, miłość w nas wzniecić .

        Na Willię, na święta, na Rok Nowy
        Życzenia szczęścia znów nad światem mkną.
        Niech moc truchleje, a nadziei płomyk
        Niechaj ogrzeje ciepłem swym nasz dom.

Jak sople lodu topnieją zawiści,
Sercom zmęczonym słów tak mało trzeba.
Tak wiele pragnień noc ta może ziścić,
Ta noc, gdy księżyc świeci bochnem chleba.

        Na Willię na święta, na Rok Nowy...

Spłynął na ziemię pierwszej gwiazdy promień,
Szronem na szybie kolędę zapisał.
Łamią opłatek już matczyne dłonie -
To pora wspomnień, pora ukołysań.

        Na Willię na święta, na Rok Nowy...