sł. D. Rosnę
muz. D. J. Rosnę

            Na połoniny

Na połoniny, na zielone,
spowite w ranny welon mgły,
na trawy wiatrem roztańczone
idziemy razem ja i ty.

            Bo my jesteśmy jak te ptaki,
            które wracają do swych gniazd.
            Czekają nas bieszczadzkie szlaki,
            słońce i błoto, deszcz i wiatr.
            Bo my wracamy jak te ptaki
            do lasu, słońca i do gwiazd.
            Wracamy na bieszczadzkie szlaki,
            do naszych stanic, naszych gniazd.

Do tych połonin, do niebieskich,
do pereł rosy w brzasku dnia,
do kwiatów tęczy, szeptu liści
tęsknimy razem ty i ja.

            Bo my jesteśmy jak te ptaki...

Do wspólnych ognisk gorejących
i do tysiąca ludzkich serc
idziemy z wszystkich krańców Polski,
by naszą pracą radość nieść.

            Bo my jesteśmy jak te ptaki...